به گزارش «اخبار خودرو»،تقریبا ثمره عملکرد این دو صنعت به یک اندازه برای کشور اهمیت دارد؛ صنعت روانکارها و تایرسازی. هر دو برای به حرکت در آوردن چرخ حمل‌ونقل بسیار مهم هستند. صنایعی که شاید به اندازه کل صنعت خودرو گردش مالی داشته باشند. بنابراین کشوری مانند ایران که همواره در معرض تهدید تحریم‌های اقتصادی است، می‌کوشد در این دو صنعت به خودکفایی برسد. به همین دلیل دولت‌ها همیشه نگاه سختگیرانه‌ای به تولید و بازار محصولات این دو صنعت داشته و دارند و چتر قیمت‌گذاری دستوری خود را بر سر کارخانه‌های تولیدی باز نگه داشته‌اند.
بر همین اساس متولیان و فعالان صنعت روانکارها و تایرسازی همواره بر زیان‌ده بودن تولیداتشان و احتمال ورشکستگی در آینده تاکید می‌کنند. با این‌حال دولت با چشم بستن بر مشکلات شرکت‌های تولیدی تنها به حفظ آرامش بازار توجه دارد؛ البته با این تفاوت که صنعتی مانند روانکارها می‌تواند در بخش محصولات صنعتی، زیان حاصل از تولید روغن‌های موتوری را جبران کند و زیر فشار قیمت‌گذاری دستوری دوام بیاورد اما تایرسازان مجبور به فروش تمام تولیدات خود در قالب قیمت‌گذاری دستوری هستند. همین موضوع سبب شده است بازار روانکارها با فشار دولت به تعادل در عرضه دست یابد اما تایر همچنان در بازار دونرخی باقی بماند.
دونرخی بودنی که در نهایت به سود دلال‌های بازار تمام می‌شود و هر دو گروه تولیدکننده و مصرف‌کننده نهایی دچار خسران می‌شوند. در بخش تولید نیز نباید از یاد برد صنعت روغن‌های موتوری طی سال‌های گذشته پیشرفت زیرساختی قابل‌اشاره‌ای نداشته است و پالایشگاه‌های ما تنها به تولید روغن پایه گروه‌یک برای تولید روغن‌های قدیمی مشغول بوده و مجبور به وارد کردن ماده اولیه تولید روغن‌های جدید از خارج کشور هستند. این بدان معناست که صنعت روانکارها وابستگی زیادی به خارج کشور دارد و برعکس آن تایرسازی توانسته است نیاز کشور به آن سوی مرزها را برطرف کند. اما متاسفانه عدم حمایت صحیح دولت تایرسازان سبب شده است طرح‌های توسعه‌ای و فناورانه این شرکت‌ها دچار توقف اجباری شود که این امر در آینده می‌تواند برای کشور دردسرساز شود. بنابراین جا دارد مسئولان در مقام تصمیم‌گیر، مقایسه‌ای عالمانه از این دو صنعت استراتژیک برای حمل‌ونقل کشور داشته باشند و چتر حمایتی خود برای توسعه صنعت تایر را بیشتر از صنعت روانکارها باز کنند. ازسوی‌دیگر صنعت روانکارها نیز باید نگاه توسعه‌محور را در اولویت خود قرار دهد و با انتقال تکنولوژی جدید به کشور، روغن پایه موردنیاز خودروهای جدید را که امروزه باید به صورت وارداتی تامین شود، تولید کند. اتفاقاتی که تنها با تصحیح نگاه حاکمیت به این دو صنعت و نحوه فعالیت آنها محقق خواهد شد.
